Schokland

Omgeving

Omgeving van Schokland

Schokland is een dorp en voormalig eiland in de Noordoostpolder in de provincie Flevoland. In 1859 werd Schokland ontruimd vanwege de onveilige situatie en omdat de instandhouding van het eiland te duur was geworden. Tot 1932 lag Schokland als een echt eiland in de toenmalige Zuiderzee (huidig IJsselmeer). Sinds de drooglegging van de Noordoostpolder in 1942 maakt Schokland deel uit van het vasteland Schokland en ligt het precies tussen de dorpen Nagele en Ens. In 1995 is Schokland geplaatst op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Ten zuiden van de Noordoostpolder ligt het 3500 hectare metende Ketelmeer, een mooie moerasdelta met eilandjes vol vogels en vissen. Het Ketelmeer is een randmeer dat is ontstaan door de inpoldering van oostelijk Flevoland. Het maakt deel uit van de Randmeren Noord van het IJsselmeer en is tevens een onderdeel van de recreatieve Randmerenroute. De gemiddelde diepte van het meer bedraagt ongeveer 2,4 meter. De ten dele met wilgen begroeide eilandjes en het ondiepe water trekken een grote verscheidenheid aan vogels aan.

Het Voorsterbos is een van de oudste bossen in de provincie Flevoland. Het natuurgebied is bijna 1000 hectare groot en ligt tussen Kraggenburg en Vollenhove. Naar het zuidoosten grenst het gebied aan op het Kadoelerbos. In het oosten wordt het gebied begrensd door het Kadoelermeer dat tevens de grens vormt met Overijssel. Het was oorspronkelijk een productiebos waar populieren en sparren waren aangeplant. Sinds Natuurmonumenten het in eigendom kreeg, heeft het bos een natuurlijker structuur gekregen. Naast het eigenlijke Voorsterbos bestaat het gebied ook uit het Waterloopbos en het Wendelbos.

Het Waterloopbos was van 1952 tot 1995 eigendom van het Waterloopkundig Laboratorium in Delft. In 35 grote schaalmodellen van zeearmen en havens (onder andere de Deltawerken), werden proeven gedaan om de invloed van waterbouwkundige werken op de loop van het water te kunnen voorspellen. Omdat de bodem van het bos lager ligt dan het peil van het Vollenhovermeer was het makkelijk om waterlopen na te bootsen. Er werden sloten en kanalen gegraven om het water naar de modellen te leiden. Met behulp van schuiven werd de aanvoer geregeld, de afvoer verliep via de lager liggende Zwolsevaart. In 1995 zijn de proefopstellingen in het bos verlaten omdat computermodellen de plaats van schaalmodellen hadden ingenomen. Tegenwoordig staat er een bezoekerscentrum waar informatie kan worden verkregen over de geschiedenis van de natuur in het gebied.

Kenmerken landschap: bossen, meren en plassengebied, poldergebied, weidegebied en akkerland.