Westerschelde, Braakman en Asseneedse Kreken

Het Landschap

De Westerschelde is een van Europa’s grootste estuaria. Dankzij de voortdurende wisselwerking tussen eb en vloed en de overgang van zoet naar zout water, herbergt het gebied een rijke variëteit aan planten en dieren. Het estuarium bestaat uit diepe en ondiepe wateren, met bij laagwater uitgestrekte zand- en slikplaten en schorren. De Westerschelde, met haar voortdurende getijden, heeft het landschap gevormd en steeds opnieuw hervormd.

De Braakman, een zeearm bij Terneuzen, vormde ooit een natuurlijke barrière tussen het oostelijk en westelijk deel van Zeeuws-Vlaanderen. Door overstromingen werd het landschap hier nat en zompig, doorsneden door kreken die het land als aderen doorkruisten. Langs de zeedijk liggen diepe en ondiepe wateren, zandplaten, slikken en schorren die nu dienen als geliefd foerageer- en rustgebied voor talloze vogelsoorten. Binnen de dijken vertellen sluizen, kreken, linies, forten en wallen het aangrijpende verhaal van een verleden vol veldslagen en watersnoden.

De Asseneedse Kreken vormen een uniek krekenstelsel en natuurgebied tussen Assenede en de Belgisch-Nederlandse grens. Het gebied is een harmonie van kreken, natte graslanden, rietlanden en moerasbossen, waar knotwilgen als stille wachters langs het water staan en drijftillen (begroeide eilandjes) zachtjes op het water drijven.