Schouwen-Duiveland en de Kop van Schouwen

Het Landschap

Schouwen-Duiveland, het noordelijkste eiland van Zeeland, is een landschap vol verrassende contrasten. Aan de westkant liggen brede stranden en hoge duinen, terwijl landinwaarts stille polders, slingerende dijken en weidse akkers het beeld bepalen. In het oosten bruist het getijdenleven van het Nationaal Park Oosterschelde, waar slikken en schorren meebewegen op het ritme van de zee. Achter de duinen en de dijken strekt zich een groene polderland uit, met monumentale stadjes en karakteristieke dorpjes. Restanten van oude kreken en vroegere overstromingen zijn door de tijd heen veranderd in waardevolle natuurgebieden. Het uitgestrekte platteland ademt nog steeds de rust en ruimte die het al eeuwenlang kenmerken.

De Kop van Schouwen is het westelijke puntje van Schouwen-Duiveland. Hier rijzen de hoogste duinen van Zeeland op langs brede stranden, waar helmgras fier de wind trotseert en het rustgevende geluid van de zee altijd aanwezig is. Achter de duinen ligt een wisselend landschap van dennenbossen, duinvalleien en levendige zandverstuivingen. Tussen eiken, duindoorns en varens sluipen damherten, fluiten zangvogels en dartelen konijnen door het groen. Maar ook het verleden is hier nog zichtbaar: de ringwalburg van Burgh, een overblijfsel uit de vroege middeleeuwen, vertelt het verhaal van een tijd waarin bewoners zich verdedigden tegen invallen. In Haamstede herinneren het oude kasteel en de kerk aan de invloed van adellijke families en het dorpsleven van vroeger.